Stanisław Srokowski w powieści „Dwie miłości licealisty” pogłębia swoje zainteresowanie odkrywczymi formami twórczej ekspresji. To oryginalna, a zarazem uniwersalna książka dla młodzieży licealnej i studentów, a także dla starszego pokolenia, które ceni sobie ironię, dowcip i satyryczne spojrzenie na rzeczywistość. Pierwsza wersja tej powieści została nagrodzona w konkursie literackim w latach 80-tych XX w. Kilku wydawców chciało ją opublikować, lecz cenzura nie pozwoliła. Dopiero po przemianach politycznych jedno z wydawnictw wypuściło na rynek kilkadziesiąt egzemplarzy, jednak oficyna szybko wycofała się z działalności edytorskiej i autor nadal nad nią pracował, zmieniając tytuł, strukturę i wyostrzając wymowę. Pisarz z wielką demaskatorską siłą atakuje obłudę, banał i kiczowatość socrealistycznej kultury. I pokazuje ją w świetle karykatury i groteski, nie oszczędzając w bezkompromisowej narracji żadnej z dworskich, ceremonialnych polskich elit. A zarazem ujawnia hart ducha i moralną determinację młodzieży szkolnej w obronie własnej godności. Ostre, ironiczne pióro pisarza nie oszczędza nikogo.

Relacja filmowa: