Stanisław Srokowski, pisarz - poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, publicysta, debiutował w 1958 r.
Urodzony w Hnilczach, k. Podhajec, woj. Tarnopol. W 1945 roku wypędzony z Kresów, osiedlił się wraz z rodzicami w Mieszkowicach, woj. Szczecin.
Po stanie wojennym wyrzucony z pracy. Blisko dwa lata bezrobotny.  W tym czasie prowadzi działalność opozycyjną w "Solidarności Walczącej". W latach 1990-1993 wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1995 red. naczelny unikalnego czasopisma edukacyjno-twórczego dla dzieci i młodzieży "Nowe Twarze". Po rozwiązaniu ZLP po stanie wojennym nie uczestniczy w życiu organizacyjnym związków literackich. Należy do Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. Założyciel "Solidarności" w redakcji "Wiadomości", doradca Z.W. NSZZ "Solidarność" R.I. we Wrocławiu. Współtwórca stowarzyszenia kulturalnego polsko-ukraińskiej współpracy: "Biały ptak". Twórca i pierwszy prezes Towarzystwa Polsko-Greckiego we Wrocławiu. Współzałożyciel Instytutu Wincentego Witosa.

Autor blisko 50 książek, powieści, opowiadań, tomów poetyckich, sztuk teatralnych, dzieł translatorskich, opracowań, esejów, dzieł publicystycznych, recenzji, wywiadów. Laureat wielu nagród, m.in. międzynarodowej nagrody POLCUL w Australii, nagrody im. Stanisława Piętaka za powieści "Przyjść, aby wołać" i "Fatum".

Ostanio wydane powieści: Ukraiński kochanek" (powieść kresowa), Arcana 2008,  "Zdrada", Arcana, 2009, "Ślepcy idą do nieba", Arcana, 2011, "Barbarzyńcy u bram", Arcana, 2013

Relacja filmowa: