Jacek Wrona - były komisarz Policji; - absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; - posiada status działacza opozycji antykomunistycznej; - 15 lat pracy w pionie d/w z przestępczością narkotykową; - 23 lata doświadczenia w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej i pospolitej; - udział w operacjach międzynarodowych m.in. w Bułgarii, Serbii, Kosowie, Węgrzech, Białorusi, Ukrainie a także W. Brytanii, Holandii, Szwecji; - koordynator naukowy /ze strony polskiej/ programu Komisji Europejskiej AGIS 2006; - służył m.in. w Centralnym Biurze Śledczym Komendy Głównej Policji w Warszawie; - wykładowca: Instytutu Kształcenia Funkcjonariuszy Służb Państwowych Zwalczających Przestępczość Zorganizowaną i Terroryzm - jedyną w tamtych czasach placówkę naukową - edukacyjną zajmującą się powyższą problematyką! - wykładowca: Instytutu Służb Zwalczających Przestępczości Kryminalną - Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie; - autor wielu publikacji specjalistycznych z zakresu przestępczości zorganizowanej i pospolitej, narkomanii i przestępczości narkotykowej; - biegły sądowy - w zakresie kryminologii przestępczości narkotykowej, slangu narkotykowego i przestępczego; - od wielu lat komentator spraw związanych z bezpieczeństwem w szczególności w zakresie terroryzmu międzynarodowego jak i przestępczości zorganizowanej.
Prywatnie: - jedna żona (Asia) i sześcioro dzieci (Dominika, Wiktoria, Gloria Maria, Maksymilian, Franciszek Karol i Faustyna):-) - dyplomowany piwowar - certyfikat piwowara! - właściciel browaru domowego i sporej kolekcji birofiliów - pasjonat piwa:-) - współwłaściciel winnicy domowej "La babcio", degustator wina! :-) - znawca kuchni regionalnych (domorosły kucharz - roczna praktyka w Londynie), od wielu lat prowadzi blog kulinarny - a poza tym rozrywkowy i fajny facet :-)
Spotkanie Krakowskiego Klubu Wtorkowego, 17 października 2023 r. „Watykan w cieniu tęczowej gwiazdy”. Przedpremierowy pokaz najnowszego filmu PCH24 TV. Gościem Klubu był Damian Kolanek, reżyser filmu. *** Watykan od lat przeniknięty jest przez agentów nowej - tęczowej - rewolucji... Jakie są jej prawdziwe korzenie? Dlaczego tak bardzo zagraża ona Kościołowi? Co ten mroczny czas w historii chrześcijaństwa oznacza dla katolików?
W Krakowskim Klubie Wtorkowym odbył się kolejny z serii pokaz filmu poświęconego Mieczysławowi Gilowi - pt. „Nasz Mietek. Mieczysław Gil”. Po pokazie miała miejsce dyskusja o postaci M. Gila i strajku 1988 r. w Hucie im. Lenina. Pokaz filmu był częścią bogatych obchodów 35 rocznicy strajku kwietniowo-majowego 1988 r. w Nowej Hucie, który doprowadził do ujawnienia się struktur NSZZ Solidarność w Hucie im. Lenina, a za tym przykładem - w zakładach całej Polski. *** Głównymi partnerami obchodów jest strona Związkowa NSZZ Solidarność w postaci: Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność – Komisja Krajowa, Przewodniczący Piotr Duda, NSZZ Solidarność Region Małopolska - przewodniczący Adam Lach, Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność” - przewodniczący Roman Wątkowski. *** Główne uroczystości, konferencja, pokazy filmu, dyskusje panelowe zostały zrealizowane dzięki wsparciu ze strony Programu Dotacyjnego „Niepodległa” 2023.
Spektakl, koncert oraz wystawy plenerowe były możliwe dzięki wsparciu z Programu Patriotyzm Jutra 2023.
Gośćmi Klubu byli Monika Karolczuk (polonistka i geolog, autorka przewodników historycznych oraz albumów o zabytkach i krajobrazie) i prof. Olgierd Grott (kierownik w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ, kierownik Działu Historycznego Muzeum Armii Krajowej).
Czytelnik poznaje losy żołnierzy AK w czasie okupacji, idąc szlakami, jakie przemierzali. Ogląda takie same krajobrazy. Często staje przed tymi samymi kapliczkami, schroniskami, odpoczywa na tych samych polanach, gdzie toczyły się bitwy partyzanckie, oraz odwiedza miejsca przyjmowania zrzutów broni i ludzi. Idąc partyzanckimi szlakami, staje z zadumą nad mogiłami bohaterów, odwiedza lokalne izby pamięci i muzea, gdzie zebrano pamiątki z czasów wojny. Pozwala to spojrzeć mu na walkę żołnierzy podziemia przez pryzmat ludzi i miejsc, w których mieszkali, walczyli, ale też ginęli za ojczyznę.
Rewolucja konserwatywna – przypadek polski. Myśl polityczna środowiska „Buntu Młodych” i „Polityki” (1931–1939).
Stefan Kisielewski charakteryzował „Bunt Młodych” (od 1937 r. „Politykę”), jako pismo o charakterze „intelektualistyczno-rewolwerowym”. W swojej głośniej powieści „Sprzysiężenie” pod tytułem „Polityka i Sztuka” opisywał środowisko „Buntu”, pisał: „ „rewolwerowość” miała w rzeczywistości charakter czystko intelektualny i raczej abstrakcyjny – polegała po prostu na mówieniu prawdy, (…) głoszeniu z pasją i z upodobaniem myśli i idei niepopularnych, wreszcie na wykrzykiwaniu z rozkoszą rzeczy, o których nie lubili mówić – nawet po cichu – wszyscy inni; istnieją takie sprawy, milcząco wyklęte i wykreślone ze słowika zarówno przez rząd, jak i przez opozycję, zarówno przez prawicę, jak i przez lewicę i przez centrum, zarówno przez burżuazję, jak i przez proletariat – słowem sprawy nieprzyzwoite. A w takich sprawach lubował się cały zespół „Polityki i Sztuki” gorąco – przekora i ukochanie prowokacji intelektualnej, stosowanej wobec ludzi o nazbyt ustalonych i zaskorupiałych poglądach, były w tej redakcji legitymacją członkowską”. Książka opisuje fenomen jednego z najciekawszych środowisk intelektualnych okresu dwudziestolecia międzywojennego. „Bunt Młodych” był początkiem drogi wielu wybitnych postaci, takich jak: Jerzy Giedroyc, Adolf i Aleksander Bocheński, Ksawery i Mieczysław Pruszyńscy, Kazimierz Studentowicz, Stefan Kisielewski i wielu innych. Dorobek pisma jest świadectwem poszukiwań intelektualnych dróg w czasach pochodu totalitaryzmów, zmagań z „polską formą”. Pod hasłem „mocarstwowości” skrywał się program będący syntezą konserwatyzmu Bobrzyńskiego i rewolucjonizmu Brzozowskiego. Historia myśli politycznej „Buntu” wprowadza w genealogię polskiej inteligencji, która wzrastała w wolnym państwie, po 1945 r. zdawała egzamin z politycznej dojrzałości.
Mozaika regionów, która jest podłożem naszego życia, jeszcze długo będzie stanowiła pole rywalizacji, czyli szachownicę, na której niektóre pola są ważniejsze od pozostałych. Stanowią one przedmiot konfliktów między graczami, starającymi się zdobyć nad nimi kontrolę przy pomocy odpowiednich figur i manewrów. O znaczeniu tych strategicznych lokalizacji w geopolityce decyduje obecność różnorodnych zasobów, obiektów produkcyjnych, magazynów paliw i krytycznych surowców, skupisk ludności, baz wojskowych, a przede wszystkim ich lokalizacja w stosunku do linii komunikacyjnych, tras przewozowych lub szlaków masowych migracji. Bez wiedzy geograficznej i geopolitycznej, bez rozumienia zależności istniejących między obiektami i polami geopolitycznej szachownicy, wszelkie wyobrażenia o współczesnym świecie będą ułomne, co powodować będzie nieporozumienia w debacie publicznej i błędy w życiu politycznym, prowadząc do zaburzeń w stosunkach międzynarodowych.
Gościem Klubu był Jakub Maciejewski (publicysta tygodnika „Sieci” i portalu wPolityce.pl, związany z krakowskim dwumiesięcznikiem ARCANA, autor książek).
Spotkanie prowadzili Magdalena Maliszewska i Adam Kalita.
"Wojna. Reportaż wojenny" Jakuba Maciejewskiego jest lekturą nie tylko niezwykle wciągającą, ale także do bólu prawdziwą i pouczającą. Autor książki dotarł na front jako jeden z pierwszych i spędził tam - z przerwami - ponad 140 dni. Doświadczył rzeczy, które nam - Polakom XXI wieku - wydawały się już niemożliwe. Przeżył koszmar donbaskiego frontu, trwał z mieszkańcami Kijowa podczas bombardowań, widział ślady rosyjskiego ludobójstwa dokonanego w Iziumie. Na tak zwanych drogach życia stał się świadkiem niezwykłej odwagi ukraińskiej ludności cywilnej, zaś w Jagodnem trafił na świeże ślady obozu koncentracyjnego, w którym Rosjanie mordowali Ukraińców.
Reportaż jest również ostrzeżeniem. Przez kilka dekad wierzyliśmy w naiwną bajeczkę o lepszych i bezpieczniejszych czasach. Co jeśli zachodnim politykom morderstwa w Irpieniu czy bombardowania szpitali i przedszkoli nie przemówiły do rozsądku? Czy będzie inaczej, gdyby to Polska stała się kolejną ofiarą rosyjskiej agresji? Czy nie znajdzie się jakieś wygodne usprawiedliwienie, by reakcję krajów zachodnich opóźnić?
Pochodzący z chłopskiej rodziny stoczniowy elektryk, prosty robotnik. Przywódca Solidarności, noblista. Albo, jak chcą inni, megaloman i manipulator. Dla jednych bohater, dla innych wyniesiony na fali strajku uzurpator, nieakceptujący na szczycie nikogo obok siebie. Otoczony liczną rodziną, ale tak naprawdę wielki nieobecny, tak we własnym domu, jak i w życiu bliskich. Wraz z jego prezydenturą pojawiły się kolejne pytania: Lech Wałęsa to mąż stanu czy marionetka w rękach innych?
Po kolejnych wyborach i przegranej walce o Belweder wrócił nie do domu, lecz do biura, za monitor komputera, skąd do dzisiaj wysyła w świat swoje barwne, czasem niezrozumiałe wpisy, komentarze, oświadczenia, prowadzi też blogi i transmisje.
Na jego temat powstało wiele mitów. W biografii autorstwa Krzysztofa Brożka rozmówcy dobrze niegdyś znający Lecha Wałęsę mówią to, czego przez lata nie powiedzieli jeszcze nikomu. Które mity okażą się prawdą, które kłamstwem, a które pozostaną niemożliwą do zweryfikowania legendą?
Dziesięć lat pracy; ponad sto przeprowadzonych rozmów; stosy przejrzanych archiwalnych dokumentów i niepublikowanych wspomnień; liczne, wzajemnie wykluczające się tropy, a wszystko po to, aby zrozumieć człowieka, który wciąż wymyka się ocenie.
Spotkanie Krakowskiego Klubu Wtorkowego w Pubie Róg Brackiej i Reformackiej, ul. Reformacka 3 we wtorek, 11 lutego 2020 r. „Stary Teatr dzisiaj”. Gościem Klubu był Marek Mikos (teoretyk literatury i teatru, medioznawca, krytyk teatralny i literacki, wykładowca akademicki, dyrektor naczelny Narodowego Starego Teatru w Krakowie). Spotkanie prowadził Jarosław Tochowicz.
Dr Jacek Bartosiak - zrozumieć siłę i słabości Polski „Wszyscy mają narracje, które nie są spójne. I nie da się tego połączyć. Na wojnie pierwszą ofiarą jest zawsze prawda. Wszystkich to dotyczy i nie ma lepszych, ani gorszych narodów. W pewnej perspektywie historia nie ma znaczenia. Jak są interesy, to są również i sojusze. A sojusze nigdy nie są oparte o historię i nie można zamieniać swojej historii na walutę w stosunkach międzynarodowych. Dotyczy to wszystkich graczy w systemie. Dlatego tak denerwują nas Ukraińcy, gdy to próbują robić, albo Rosjanie ze swoją Armią Czerwoną. A my z kolei denerwujemy ich. I to samo mamy z Izraelem” - Jacek Bartosiak.
Gościem Klubu był Jacek Wrona (były oficer Centralnego Biura Śledczego).
----------------------------------------------------------------------------------------
Jacek Wrona
- były komisarz Policji;
- absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie;
- posiada status działacza opozycji antykomunistycznej;
- 15 lat pracy w pionie d/w z przestępczością narkotykową;
- 23 lata doświadczenia w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej i pospolitej;
- udział w operacjach międzynarodowych m.in. w Bułgarii, Serbii, Kosowie, Węgrzech, Białorusi, Ukrainie a także W. Brytanii, Holandii, Szwecji;
- koordynator naukowy /ze strony polskiej/ programu Komisji Europejskiej AGIS 2006;
- służył m.in. w Centralnym Biurze Śledczym Komendy Głównej Policji w Warszawie;
- wykładowca: Instytutu Kształcenia Funkcjonariuszy Służb Państwowych Zwalczających Przestępczość Zorganizowaną i Terroryzm - jedyną w tamtych czasach placówkę naukową - edukacyjną zajmującą się powyższą problematyką!
- wykładowca: Instytutu Służb Zwalczających Przestępczości Kryminalną - Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie;
- autor wielu publikacji specjalistycznych z zakresu przestępczości zorganizowanej i pospolitej, narkomanii i przestępczości narkotykowej;
- biegły sądowy - w zakresie kryminologii przestępczości narkotykowej, slangu narkotykowego i przestępczego;
- od wielu lat komentator spraw związanych z bezpieczeństwem w szczególności w zakresie terroryzmu międzynarodowego jak i przestępczości zorganizowanej.
Prywatnie:
- jedna żona (Asia) i sześcioro dzieci (Dominika, Wiktoria, Gloria Maria, Maksymilian, Franciszek Karol i Faustyna):-)
- dyplomowany piwowar - certyfikat piwowara!
- właściciel browaru domowego i sporej kolekcji birofiliów - pasjonat piwa:-)
- współwłaściciel winnicy domowej "La babcio", degustator wina! :-)
- znawca kuchni regionalnych (domorosły kucharz - roczna praktyka w Londynie), od wielu lat prowadzi blog kulinarny
- a poza tym rozrywkowy i fajny facet :-)
Spotkanie Krakowskiego Klubu Wtorkowego, 17 października 2023 r.
„Watykan w cieniu tęczowej gwiazdy”. Przedpremierowy pokaz najnowszego filmu PCH24 TV.
Gościem Klubu był Damian Kolanek, reżyser filmu.
***
Watykan od lat przeniknięty jest przez agentów nowej - tęczowej - rewolucji... Jakie są jej prawdziwe korzenie? Dlaczego tak bardzo zagraża ona Kościołowi? Co ten mroczny czas w historii chrześcijaństwa oznacza dla katolików?
W Krakowskim Klubie Wtorkowym odbył się kolejny z serii pokaz filmu poświęconego Mieczysławowi Gilowi - pt. „Nasz Mietek. Mieczysław Gil”.
Po pokazie miała miejsce dyskusja o postaci M. Gila i strajku 1988 r. w Hucie im. Lenina.
Pokaz filmu był częścią bogatych obchodów 35 rocznicy strajku kwietniowo-majowego 1988 r. w Nowej Hucie, który doprowadził do ujawnienia się struktur NSZZ Solidarność w Hucie im. Lenina, a za tym przykładem - w zakładach całej Polski.
***
Głównymi partnerami obchodów jest strona Związkowa NSZZ Solidarność w postaci:
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność – Komisja Krajowa, Przewodniczący Piotr Duda,
NSZZ Solidarność Region Małopolska - przewodniczący Adam Lach,
Komisja Robotnicza Hutników NSZZ „Solidarność” - przewodniczący Roman Wątkowski.
***
Główne uroczystości, konferencja, pokazy filmu, dyskusje panelowe zostały zrealizowane dzięki wsparciu ze strony Programu Dotacyjnego „Niepodległa” 2023.
Spektakl, koncert oraz wystawy plenerowe były możliwe dzięki wsparciu z Programu Patriotyzm Jutra 2023.
Śladami Armii Krajowej w Małopolsce
Gośćmi Klubu byli Monika Karolczuk (polonistka i geolog, autorka przewodników historycznych oraz albumów o zabytkach i krajobrazie) i prof. Olgierd Grott (kierownik w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ, kierownik Działu Historycznego Muzeum Armii Krajowej).
Spotkanie prowadził Adam Kalita.
-------------------------------------------------------------------------
Czytelnik poznaje losy żołnierzy AK w czasie okupacji, idąc szlakami, jakie przemierzali. Ogląda takie same krajobrazy. Często staje przed tymi samymi kapliczkami, schroniskami, odpoczywa na tych samych polanach, gdzie toczyły się bitwy partyzanckie, oraz odwiedza miejsca przyjmowania zrzutów broni i ludzi. Idąc partyzanckimi szlakami, staje z zadumą nad mogiłami bohaterów, odwiedza lokalne izby pamięci i muzea, gdzie zebrano pamiątki z czasów wojny. Pozwala to spojrzeć mu na walkę żołnierzy podziemia przez pryzmat ludzi i miejsc, w których mieszkali, walczyli, ale też ginęli za ojczyznę.
Rewolucja konserwatywna – przypadek polski. Myśl polityczna środowiska „Buntu Młodych” i „Polityki” (1931–1939).
Stefan Kisielewski charakteryzował „Bunt Młodych” (od 1937 r. „Politykę”), jako pismo o charakterze „intelektualistyczno-rewolwerowym”. W swojej głośniej powieści „Sprzysiężenie” pod tytułem „Polityka i Sztuka” opisywał środowisko „Buntu”, pisał: „ „rewolwerowość” miała w rzeczywistości charakter czystko intelektualny i raczej abstrakcyjny – polegała po prostu na mówieniu prawdy, (…) głoszeniu z pasją i z upodobaniem myśli i idei niepopularnych, wreszcie na wykrzykiwaniu z rozkoszą rzeczy, o których nie lubili mówić – nawet po cichu – wszyscy inni; istnieją takie sprawy, milcząco wyklęte i wykreślone ze słowika zarówno przez rząd, jak i przez opozycję, zarówno przez prawicę, jak i przez lewicę i przez centrum, zarówno przez burżuazję, jak i przez proletariat – słowem sprawy nieprzyzwoite. A w takich sprawach lubował się cały zespół „Polityki i Sztuki” gorąco – przekora i ukochanie prowokacji intelektualnej, stosowanej wobec ludzi o nazbyt ustalonych i zaskorupiałych poglądach, były w tej redakcji legitymacją członkowską”.
Książka opisuje fenomen jednego z najciekawszych środowisk intelektualnych okresu dwudziestolecia międzywojennego. „Bunt Młodych” był początkiem drogi wielu wybitnych postaci, takich jak: Jerzy Giedroyc, Adolf i Aleksander Bocheński, Ksawery i Mieczysław Pruszyńscy, Kazimierz Studentowicz, Stefan Kisielewski i wielu innych. Dorobek pisma jest świadectwem poszukiwań intelektualnych dróg w czasach pochodu totalitaryzmów, zmagań z „polską formą”. Pod hasłem „mocarstwowości” skrywał się program będący syntezą konserwatyzmu Bobrzyńskiego i rewolucjonizmu Brzozowskiego. Historia myśli politycznej „Buntu” wprowadza w genealogię polskiej inteligencji, która wzrastała w wolnym państwie, po 1945 r. zdawała egzamin z politycznej dojrzałości.
Mozaika regionów, która jest podłożem naszego życia, jeszcze długo będzie stanowiła pole rywalizacji, czyli szachownicę, na której niektóre pola są ważniejsze od pozostałych. Stanowią one przedmiot konfliktów między graczami, starającymi się zdobyć nad nimi kontrolę przy pomocy odpowiednich figur i manewrów. O znaczeniu tych strategicznych lokalizacji w geopolityce decyduje obecność różnorodnych zasobów, obiektów produkcyjnych, magazynów paliw i krytycznych surowców, skupisk ludności, baz wojskowych, a przede wszystkim ich lokalizacja w stosunku do linii komunikacyjnych, tras przewozowych lub szlaków masowych migracji. Bez wiedzy geograficznej i geopolitycznej, bez rozumienia zależności istniejących między obiektami i polami geopolitycznej szachownicy, wszelkie wyobrażenia o współczesnym świecie będą ułomne, co powodować będzie nieporozumienia w debacie publicznej i błędy w życiu politycznym, prowadząc do zaburzeń w stosunkach międzynarodowych.
Reportaż z Ukrainy.
Gościem Klubu był Jakub Maciejewski (publicysta tygodnika „Sieci” i portalu wPolityce.pl, związany z krakowskim dwumiesięcznikiem ARCANA, autor książek).
Spotkanie prowadzili Magdalena Maliszewska i Adam Kalita.
-------------------------------------------------------------------------
"Wojna. Reportaż wojenny" Jakuba Maciejewskiego jest lekturą nie tylko niezwykle wciągającą, ale także do bólu prawdziwą i pouczającą. Autor książki dotarł na front jako jeden z pierwszych i spędził tam - z przerwami - ponad 140 dni. Doświadczył rzeczy, które nam - Polakom XXI wieku - wydawały się już niemożliwe. Przeżył koszmar donbaskiego frontu, trwał z mieszkańcami Kijowa podczas bombardowań, widział ślady rosyjskiego ludobójstwa dokonanego w Iziumie. Na tak zwanych drogach życia stał się świadkiem niezwykłej odwagi ukraińskiej ludności cywilnej, zaś w Jagodnem trafił na świeże ślady obozu koncentracyjnego, w którym Rosjanie mordowali Ukraińców.
Reportaż jest również ostrzeżeniem. Przez kilka dekad wierzyliśmy w naiwną bajeczkę o lepszych i bezpieczniejszych czasach. Co jeśli zachodnim politykom morderstwa w Irpieniu czy bombardowania szpitali i przedszkoli nie przemówiły do rozsądku? Czy będzie inaczej, gdyby to Polska stała się kolejną ofiarą rosyjskiej agresji? Czy nie znajdzie się jakieś wygodne usprawiedliwienie, by reakcję krajów zachodnich opóźnić?
Pochodzący z chłopskiej rodziny stoczniowy elektryk, prosty robotnik. Przywódca Solidarności, noblista. Albo, jak chcą inni, megaloman i manipulator. Dla jednych bohater, dla innych wyniesiony na fali strajku uzurpator, nieakceptujący na szczycie nikogo obok siebie. Otoczony liczną rodziną, ale tak naprawdę wielki nieobecny, tak we własnym domu, jak i w życiu bliskich. Wraz z jego prezydenturą pojawiły się kolejne pytania: Lech Wałęsa to mąż stanu czy marionetka w rękach innych?
Po kolejnych wyborach i przegranej walce o Belweder wrócił nie do domu, lecz do biura, za monitor komputera, skąd do dzisiaj wysyła w świat swoje barwne, czasem niezrozumiałe wpisy, komentarze, oświadczenia, prowadzi też blogi i transmisje.
Na jego temat powstało wiele mitów. W biografii autorstwa Krzysztofa Brożka rozmówcy dobrze niegdyś znający Lecha Wałęsę mówią to, czego przez lata nie powiedzieli jeszcze nikomu. Które mity okażą się prawdą, które kłamstwem, a które pozostaną niemożliwą do zweryfikowania legendą?
Dziesięć lat pracy; ponad sto przeprowadzonych rozmów; stosy przejrzanych archiwalnych dokumentów i niepublikowanych wspomnień; liczne, wzajemnie wykluczające się tropy, a wszystko po to, aby zrozumieć człowieka, który wciąż wymyka się ocenie.
Spotkanie Krakowskiego Klubu Wtorkowego w Pubie Róg Brackiej i Reformackiej, ul. Reformacka 3 we wtorek, 11 lutego 2020 r.
„Stary Teatr dzisiaj”.
Gościem Klubu był Marek Mikos (teoretyk literatury i teatru, medioznawca, krytyk teatralny i literacki, wykładowca akademicki, dyrektor naczelny Narodowego Starego Teatru w Krakowie).
Spotkanie prowadził Jarosław Tochowicz.
Dr Jacek Bartosiak - zrozumieć siłę i słabości Polski
„Wszyscy mają narracje, które nie są spójne. I nie da się tego połączyć. Na wojnie pierwszą ofiarą jest zawsze prawda. Wszystkich to dotyczy i nie ma lepszych, ani gorszych narodów. W pewnej perspektywie historia nie ma znaczenia. Jak są interesy, to są również i sojusze. A sojusze nigdy nie są oparte o historię i nie można zamieniać swojej historii na walutę w stosunkach międzynarodowych. Dotyczy to wszystkich graczy w systemie. Dlatego tak denerwują nas Ukraińcy, gdy to próbują robić, albo Rosjanie ze swoją Armią Czerwoną. A my z kolei denerwujemy ich. I to samo mamy z Izraelem” - Jacek Bartosiak.